Albert en het zit er op!

De tent in Migombani beviel uitstekend! Toilet was even lopen in de nacht maar alles was schoon en gewoon warm en koud water. We zijn zoals gebruikelijk vroeg wakker en ontbijten rond 7 uur.

Gisteren had de Nederlandse eigenaar kunstmest gehaald voor z’n terrein. Als hij terugkomt strooit de man in de stromende regen in blote bast de kunstmest uit. Z’n personeel besluit hem te helpen en met z’n vieren lopen ze samen de kunstmest uit te strooien in de stromende regen. Het is een grappig gezicht...Een uurtje later schijnt ze zon weer volop.

Ik pak de auto in en raak in gesprek met een chauffeur die wacht op z’n gasten. Hij stelt zich voor en verteld dat iedereen hem Massai noemt, omdat hij een Massai is (hoe logisch). Hij vertelt me dat hij hier in de omgeving geboren is en op dat moment schiet me het verhaal te binnen van een ontmoeting met Mike met een Massai die prima engels sprak maar met een Amerikaans accent! De man had engels geleerd tijdens z’n studie in de Verenigde staten, hetgeen z’n dialect verklaarde. De man was door een olifant gegrepen en had daarbij schade aan z’n been overgehouden! Hij droeg Massai kleding maar z’n dialect was uniek! Toen we voor de tweede keer met Mike op stap waren en ik Mike vroeg hoe het met de Massai ging met het Amerikaanse dialect, was Mike z’n reactie let’s visit him en zo ontmoetten we voor de tweede keer de Massai met het Amerikaanse dialect.

Ik besloot Massai de chauffeur te vragen of hij de Massai kende met het Amerikaanse dialect en tot mijn stomme verbazing zegt hij “He was my teacher and tought me English”. Ik vroeg hem hoe het met hem ging en z’n antwoord was goed, echter hij heeft nog veel problemen met z’n been. Als hij z’n naam noemt komt het bij mij weer boven borrelen, ja Albert zo heette hij!! Ik vraag hem Albert de groeten te doen van twee Nederlanders die hij ooit ontmoet heeft samen met Mike, wat hij toezegt. Kleine wereld!

We komen zonder verdere problemen in Arusha aan dankzij eendrachtige samenwerking van de navigatie en Haantje en ik bel Yusuf om te vertellen dat hij de auto kan halen. Het lijstje met problemen valt mee, riem main tank vervangen door touw, bevestiging riem sub tank opnieuw gelast, kilometer teller geeft regelmatig 0 Kmh aan terwijl ik toch echt harder rijd, temperatuur meter geeft oververhitting aan maar motortje loopt als een tierelier, main tank net gevuld geeft aan dat hij leeg is, van 4wd naar 2wd gaat lastig en soms geen aandrijving, linker koplamp is defect. Maar wat een prachtbak en wat hebben we van deze Toyota Landcruizer genoten! Met pijn in het hart zie ik hem door de poort van L’Oasis wegrijden met achter het stuur een andere bestuurder!

Op vrijdag spreken we af met Flavia Mike’s vrouw en bezoeken Mike’s graf. We bezoeken nog Mike z’n zuster waar we 10 jaar geleden hebben gegeten een lief mens. We lunchen gezellig met Flavia op een prachtige plek, er zijn echt betere locaties in Arusha!! We worden terug gebracht naar L’Oasis en nemen afscheid van Flavia, mocht iemand ooit naar Tanzania willen een betrouwbaar en goed adres voor een bezoek aan Tanzania!

Gezellig dat jullie met ons mee reisden!! Maandag zitten we weer achter ons bureau op ons werk met in gedachten het bijzondere avontuur van de laatste vier weken.