Mevrouw Roda
Door: Anita&Sietse
Blijf op de hoogte en volg Anita & Sietse
22 Oktober 2019 | Tanzania, Arusha
We rijden richting Seronera waar we geld wisselen. Het winkeltje is van mevrouw Roda en zij wisselt dollars tegen Tanzaniaanse shillingen. Het winkeltje is een prachthok, donker binnen en ik zie vele vele flessen! Ik hoor een vrouwenstem maar zie niets...Ik kijk nog eens en ontwaar een vrouwtje van naar schatting een jaar of zestig op een stoel in de hoek van het winkeltje. Ik vertel haar door wie ik gestuurd ben en overhandig haar de tweehonderd dollars en krijg er vierhonderddertig duizend TZH voor terug, voldoende om beide tanks weer te vullen! Zestig liter diesel, daar halen we Arusha wel mee! Als we gaan tanken vraag ik de man die mij inmiddels kent of ik de diesel ook met dollars had kunnen betalen, waarop hij met glim oogjes antwoord, yes that is possible! Men is hier gek op dollars, die behoudt z’n waarde! Niet overal is het mogelijk om met dollars te betalen, maar als men iets op een conversie kan verdienen doet men dat graag! We rijden terug naar Banaghi, we zijn de weg met het wasbord patroon meer dan zat, pakken een douche en nemen een wijntje wachtend op de regen die komen gaat! Tot onze verbazing blijft de regen beperkt en zitten we om een uur of zes met z’n tweeën bij een kampvuurtje in de bush.
Maandag 21 October onze laatste Safari dag in de Serengeti, morgen rijden we door naar Ndutu dat net buiten de Serengeti ligt. Als ik de tent uit kom zie ik tegenover me op vijftig meter afstand zes giraffes eten van het groene bladerdek, dit is mooi wakker worden!
We zien die ochtend een tweetal leeuwen lui onder een bosje liggen. We weten die liggen er nog wel een uurtje of acht. Als we verder rijden zien we al snel een samenklontering van auto’s, er zit een cheetah op een termietenheuvel op een afstand van pakweg honderd meter. Het beest is goed te zien en duidelijk op zoek naar voedsel maar de vlakte om hem heen is leeg en verlaten! Er raakt iemand vast in de blubber, iets te ver naast het pad gereden. Hij heeft al een ketting aan de voorzijde van z’n auto bevestigd. Ik denk zal ik.....echter in ons slagschip krijgen we de handen er niet voor op elkaar en inderdaad er zijn voldoende bestuurders die dit vaker gedaan hebben dan ik.
Als we rond een uurtje of twaalf het gehobbel op de weg zat zijn rijden we terug richting Banaghi. Vlak over een bruggetje staan twee auto’s en ik zet het slagschip erachter, direct naast een leeuwin, metertje of twee naast onze auto. Haantje draait haar raampje iets dichter...erachter staat een boom met daarin haar vriendin die lui probeert een beetje wind te vangen op een boomtak. Het duurt niet lang of ook de dame naast onze auto klimt de boom in. Twee leeuwinnen gezusterlijk naast elkaar in de boom, een plaatje!! Mooier kan onze laatste safari dag in de Serengeti niet eindigen! Als ik de auto parkeer en uit wil stappen zie ik tot mijn stomme verbazing een grote bout op de treeplank van het slagschip liggen. Ik zoek of er ergens eentje mist maar kan niets vinden en besluit hem in de auto neer te leggen. De bout is schoon, terwijl de treeplank onder de modder zit en als ie er al langer gelegen heeft is het me een raadsel hoe het kan dat hij op de treeplank is blijven liggen....
Nog één nacht in onze tent, we zullen hem niet missen. In Ndutu slapen we weer in een normaler onderkomen. We zijn ook blij dat het de afgelopen dagen niet echt enorm geregend heeft, het natte deel van de tent is in de open lucht en midden in de nacht in de stromende regen naar de “long drop” is dan geen pretje. We vertrekken morgen vroeg, moeten voor twaalf uur het park uit zijn. Dat moet lukken!
Eindelijk weer eens wifi, vanochtend vroeg ons kampje verlaten. Er waren vannacht leeuwen in het kampje. Na het onbijt de auto ingepakt en de weg op. Ik zeg wel weg maar het is eentje van het wasboard type en dan 90Km. Onderweg zien we nog drie mannetjesleeuwen. Nu even pause, de toegang voor Ngorongoro gaat per 24 uur, we wachten tot een uur of twaalf dan hebben we morgen wat meer tijd om Ngorongoro door te rijden, pakweg 200 Km. Het einde komt in zicht!
Maandag 21 October onze laatste Safari dag in de Serengeti, morgen rijden we door naar Ndutu dat net buiten de Serengeti ligt. Als ik de tent uit kom zie ik tegenover me op vijftig meter afstand zes giraffes eten van het groene bladerdek, dit is mooi wakker worden!
We zien die ochtend een tweetal leeuwen lui onder een bosje liggen. We weten die liggen er nog wel een uurtje of acht. Als we verder rijden zien we al snel een samenklontering van auto’s, er zit een cheetah op een termietenheuvel op een afstand van pakweg honderd meter. Het beest is goed te zien en duidelijk op zoek naar voedsel maar de vlakte om hem heen is leeg en verlaten! Er raakt iemand vast in de blubber, iets te ver naast het pad gereden. Hij heeft al een ketting aan de voorzijde van z’n auto bevestigd. Ik denk zal ik.....echter in ons slagschip krijgen we de handen er niet voor op elkaar en inderdaad er zijn voldoende bestuurders die dit vaker gedaan hebben dan ik.
Als we rond een uurtje of twaalf het gehobbel op de weg zat zijn rijden we terug richting Banaghi. Vlak over een bruggetje staan twee auto’s en ik zet het slagschip erachter, direct naast een leeuwin, metertje of twee naast onze auto. Haantje draait haar raampje iets dichter...erachter staat een boom met daarin haar vriendin die lui probeert een beetje wind te vangen op een boomtak. Het duurt niet lang of ook de dame naast onze auto klimt de boom in. Twee leeuwinnen gezusterlijk naast elkaar in de boom, een plaatje!! Mooier kan onze laatste safari dag in de Serengeti niet eindigen! Als ik de auto parkeer en uit wil stappen zie ik tot mijn stomme verbazing een grote bout op de treeplank van het slagschip liggen. Ik zoek of er ergens eentje mist maar kan niets vinden en besluit hem in de auto neer te leggen. De bout is schoon, terwijl de treeplank onder de modder zit en als ie er al langer gelegen heeft is het me een raadsel hoe het kan dat hij op de treeplank is blijven liggen....
Nog één nacht in onze tent, we zullen hem niet missen. In Ndutu slapen we weer in een normaler onderkomen. We zijn ook blij dat het de afgelopen dagen niet echt enorm geregend heeft, het natte deel van de tent is in de open lucht en midden in de nacht in de stromende regen naar de “long drop” is dan geen pretje. We vertrekken morgen vroeg, moeten voor twaalf uur het park uit zijn. Dat moet lukken!
Eindelijk weer eens wifi, vanochtend vroeg ons kampje verlaten. Er waren vannacht leeuwen in het kampje. Na het onbijt de auto ingepakt en de weg op. Ik zeg wel weg maar het is eentje van het wasboard type en dan 90Km. Onderweg zien we nog drie mannetjesleeuwen. Nu even pause, de toegang voor Ngorongoro gaat per 24 uur, we wachten tot een uur of twaalf dan hebben we morgen wat meer tijd om Ngorongoro door te rijden, pakweg 200 Km. Het einde komt in zicht!
-
22 Oktober 2019 - 11:50
Willem Persoon:
Kom net terug van mijn dagelijkse rondje Amsterdamse Bos. Resultaat: 4 hooglanders en 1 eekhoorn. Wat een verschil. Miste jullie al ‘n paar dagen. -
22 Oktober 2019 - 23:19
Karin:
ohhh wat een verhalen weer. Heb genoten! goede reis verder. x
-
22 Oktober 2019 - 23:19
Karin:
ohhh wat een verhalen weer. Heb genoten! goede reis verder. x
-
22 Oktober 2019 - 23:19
Karin:
ohhh wat een verhalen weer. Heb genoten! goede reis verder. x
-
22 Oktober 2019 - 23:19
Karin:
ohhh wat een verhalen weer. Heb genoten! goede reis verder. x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
