Te voet naar de moeders en Juan

Het werd te voet, niks bus. In ons hotel vonden ze dat we toch vooral rekening moesten houden met de hitte in BA. Anita vond een prima route gewoon de Santa Fe volgen, 9-july in, dan nog een straat met een iets langere naam, binnen twee uurtjes stonden we op het plaza de mayo. Het was rond 12:30 en de moeders zouden er pas rond 15:00 zijn en wat doe je dan?? Ergens gaan zitten en genieten van het weer en de mensen om je heen. Anita vroeg zich af of de moeder ondanks dat het donderdag was niet verstek zouden laten gaan, per slot van rekening hebben moeders ook recht op oudejaarsdag. Ik was er van overtuigd dat ze zouden komen, het zijn niet voor niets de dwaze moeders. Maar als je nog een paar uurtjes te gaan hebt waarom zou je dat dan niet even verifieren. Een meter of 3 van ons vandaan zat een overduidelijke Argentijn, hij bleek later 33 jaar te zijn. Ik liep op hem af en vroeg hem of de moeders nog zouden komen. Ik had geluk hij sprak prima engels. Hij stelde zich voor als Juan en was tandarts. Hij pleegde een telefoontje en inderdaad de moeders zouden ook vandaag niet verstek laten gaan! Juan was behalve tandarts ook helemaal verzot op Eva Peron, hij vertelde dat ze gebalsemd was en door het militaire bewind uit haar graf was gehaald en naar Italie is getransporteerd. In 1975 is ze terug gekomen naar Argentinie waar ze toen blijkbaar opnieuw "bezichtigd" kon worden. Hij wist waar ze resideerde en waar ze 2 keer per week spreekuur had voor het volk, waar ze gebalsemd was (de plek is nog steeds bezichtbaar). Hij spaarde om naar Italie te kunnen gaan om de plek te bezoeken waar haar lichaam in Italie is bewaard, kortom de man was bezeten van Eva Peron. Hij werkte een aantal uren maar wilde ook van het leven genieten. Voor hem was het simpel, als je niet kunt reizen, spreek dan met mensen die reizen!! Hij was opgegroeid in Cordoba en op z'n zestiende had hij de mogelijkheid gekregen om via een exchange program naar de USA te gaan. Hij bleek Fidel Castro en Bill Clinton de hand te hebben geschud en nu ook de onze. Juan maakte onze dag!
Toen de moeders kwamen namen we afscheid, weer een juweeltje van Argentinie ontmoet en gesproken. Het bovenstaande is slechts een korte samenvatting, maar dit soort gesorekken leert je een land beter kennen. De moeders zijn inmiddels op leeftijd, ze doen dit al sinds 1977. Wat willen ze? Simpel, weten wat er met hun kinderen is gebeurd! Heb uit respect een rondje met ze meegelopen. Kortom het was een bijzondere dag.
Bijzonder was ook dat vanuit alle kantoren de paperassen die men niet meer nodig heeft in 2016 het raam uit werden gegooid, waaronder veel kalender blaadjes, een soort ticker parade.
Rond 16:00 terug naar het hotel Haantje had de pas er flink in. Sommige straten waren uitgestorven. Onze resterende Pesos besteed aan, een fles bubbels, brie, stokbroodje, liter water. Het wordt de basis voor ons oud en nieuw feestje. Op tv muziek van BB King, Slash, simly Red, Bonnie Raid, Ron Wood. Luisteren nu onder het genot van het eea naar Sting.
Lieve familie en vrienden, dank voor al jullie reacties, wij vonden het leuk om jullie dicht bij ons te hebben deze reis. Vanuit een warm Buenos Aires wensen we jullie veel gezondheid liefde en voorspoed in 2016.

Warme knuffel,

Anita & Sietse