This is Argentina

Eergisteren was het de zestiende, ik mocht het restaurantje uitzoeken van Haantje. Kortom ik koos voor een ongezellige vleesschuur...maar wat een vlees!! Het werd dus niet de ongezellige vleesschuur, maar Isabelle...Toen ik vroeg om de wijnkaart, werd ik gevraagd even mee te lopen een wijnkaart hadden ze niet. Ik werd voor de wijnkast neergezet, zoek maar uit! Iedere fles keurig van een labeltje voorzien met daarop de prijs. Voelde me als een kind in een speelgiedwinkel. Voel me een echte wijnspecialist, elke keer kies ik een prima wijntje uit. Dat komt niet door mijn wijnkennis of m'n unieke smaakpapillen, maar doodgewoon omdat alle wijntje gewoon heerlijk zijn. Bocht is er niet te vinden. Het werd een Malbecje...Het gerecht?? Lam in mosterdsaus....Haantje bluft (dacht ik) ze koos voor een Argentijnse steak 400gr....Het was een heerlijke avond!
Ik zou het bovenstaande willen afronden met "gaat het weer een beetje meneer Droge!!"

Gisteren heerlijk gewandeld rondom Calefate met name om de tijd te vullen, onze vlucht stond geplanned om 16:25. Daarna de Chevy (dat klinkt groot maar dat is ie alles behalve) in en terug naar het vliegveld. Zoals te doen gebruikelijk waren we royaal op tijd. Ons barreltje ingeleverd en richting gate. Daar raakten we in gesprek met wat oudere mensen (ongeveer onze leeftijd, maar ze zagen er veel ouder uit). Ook nu weer mensen die net zo goed engels spreken als ik spaans. Ik verbaasde me erover dat er op de borden nog steeds stond dat ons vliegtuig op tijd zou vertrekken, terwijl de vetrektijd toch ruimschoots gepasseerd was....Een van de dames deed haar handen om haar mond en sprak richting mij "this is Argentina!!" Blijkbaar moeten we nog een beetje wennen.

De vlucht richting Bariloche verliep prima, jammer alleen dat we regelmatig te horen kregen "and at the left side you can see...." En dan werd er weer een gletsjer genoemd of een hoge berg.....Aan de rechter kant heb je daar niet zoveel aan -:)

Aangekomen op Bariloche (en niet Bari waarbenjenu...) op zoek naar onze autoverhuurder, er waren 3 autoverhuurloketten, echter het onze zat er niet tussen. Wel was er al een keer een aardig mannetje naar me toe gekomen, maar ja hij sprak alleen Spaans...Ik had hem wel gemeld dat we onze auto verhuur maatschappij zochten in het engels....
Enfin op naar het Hertz loket, telefoonnummer opgediept, men ging voor ons bellen.
Het antwoord was "ze zijn er zo". Dat klopte ook Manuel stond binnen 30 seconden voor ons neus, alsof het Overtoom service betrof. Het bleek hetzelfde aardige mannetje te zijn die me even daarvoor had aangesproken. Stop die man een bordje met vdVelde in z'n hand of de Haan...Maar ja ik leer snel "this is Argentina".

Samen met Manuel veel plezier bij het invullen van de papierwinkel gehad, altijd m'n favouriete activiteit bij het huren van de auto. Vervolgens op naar de auto...Eerst de auto inspectie....Ik geef aan Manuel aan dat hij maar op het formulier in moet vullen dat de auto rondom deukjes en krassen heeft, het is ondoenlijk om alle krassen en deukjes apart aan te geven. Dat doet ie met een glimlach. De Renault Clio, roestbruin, prima kleurtje!! Ik zeg grappend tegen Manuel volgens mij is dit de kleinste auto in heel Argentinie, waarop hij weer een grote grijns laat zien. Als ik achter het stuur plaats neem valt het allerzins mee, de stoel kan ver naar achteren, beide tassen passen in de kofferbak, dus op naar Bariloche. Ik kan in de achteruitkijkspiegel nauwlijks de achterliggers zien, alleen als ze erg dicht op me zitten. De TomTom brengt ons feilloos naar ons hotel, we zij blij als hij roept "jo binne te plak". Bij het hotel worden we allervriendelijkst geholpen door een jongen en een meisje. De jongen geven we direct de naam David Blowie! Maar er is niets mis met David, enorm vriendelijk en hulpvaardig!

Het loopt inmiddels tegen 21:00 en we moeten nog een hapje eten. Anita heeft een leuk adresje gevonden dat men in het hotel netjes uittekent op een kaartje. We lopen naar buiten en staan bij het pand naast ons hotel voor de deur. Restaurantje, bomvol! Ziet er gezellig uit, waarom dan met plattegrond op pad verder zoeken....Er was nog plek, bij ons ook, trek in een Malbecje en eten! De Malbecjes verschillen aardig in prijs, ergens tussen de 80 pesos (8€) en de 400. Vaak zoeken we ergens iets in het midden uit...Maar ze zijn stuk voor stuk heerlijk! Het vlees is elke keer weer prima. Enorme vriendelijke bediening, die ons als afsluiter een drankje van het huis aanbiedt. Het smaakt als Limoncello! Er zitten veel parallelen tussen Argentinie en Italie, goede wijn, goed voedsel, relaxt volkje...We eten weer heerlijk!

Parkeren is ook grappig, je zet je auto aan de kant van de weg neer en na verloop van tijd zit er dan een ticket onder je ruitenwisser. Je loopt daarmee naar iemand met een hesje aan en rekent af. Zo zou het moeten gaan, ons barreltje staat nu al weer 4 uur voor de deur, maar nog geen ticket.....Heeft iemand het onder de ruitenwisser vandaan gehaald dan?? Nee ook de andere auto's hebben nog geen tickets. Als Nederlander verwacht je al snel een bon...navraag in het hotel leert dat ik me daar vooral niet druk om moet maken, het is toch alleen maar in mijn voordeel!! De woorden van de vrouw op het vliegveld komen steeds weer boven zetten "this is Argentina!".

Via doorgaans goed ingelichtte bron zou de pesos onderuit gaan...Het is wel druk bij de betaalautomaten, maar na wat proberen op een aantal geldautomaten pinnen we toch maar even wat extra pesos, je kunt nooit weten. Als tourist sta je hier wel op budget, maximaal 1500 pesos per dag kun je pinnen uit een geldautomaat. Soms als je die dag nog niets gepind hebt krijg je te horen dat je je daglimiet hebt bereikt, bij een andere automaat komt er even daarna gewoon 1500 pesos uit de automaat rollen...."this is Argentina!"