De mahardaja van Amstelveen en kaartjes voor Patti

Gisteren op ons gemak vertrokken uit de Safari jungle lodge. De eigenaar Gerard is een enorm aardige en vriendelijke vent ook voor z’n personeel! Laat ik nog even melden dat ze hier met hun mobieltjes foto’s van onze paspoorten hebben gemaakt maar daarover straks meer. Ik fluister Gerard nog even in dat het handig is (en goed voor z’n business) om wat bier en wijn in het resort te hebben hij krijgt zometeen een grote groep. Als altijd knikt hij vriendelijk de man is zo aardig je wilt hem gewoon graag helpen.
We rijden rustig (ik kan het ook niet helpen maar de plaats heet nu eenmaal zo) richting Kanker waar we onderweg nog wat dorpjes bezoeken. De bestemming is daarna Kanker palace waar de Maharadja van Amstelveen en z’n vrouw hun intrek gaan nemen voor een tweetal dagen. De aankomst gaat gepaard met bloemenkransen en tromgeroffel kortom m’n favoriete hoeveelheid bombarie!
De kamers (jawel die s staat er echt) zijn zeeeeer rojaal bemeten en voorzien van een enorm bed. De kamers zijn pakweg 5 meter hoog. Het maharadja gevoel bekruipt je hier al snel. Het paleis wordt geleid door de broers Jolly en John zonen van de vroegere maharadja. Met de onafhankelijkheid van India in 1947 is de functie van maharadja komen te vervallen maar deze 2 vrolijke mannen zijn ondernemend en genieten nog steeds veel aanzien in Kanker.
Die avond zitten we in de tuin met de beide broers. Ze vertellen het honderd uit, ook dat de Safari jungle lodge waar we net vandaan komen ook hun eigendom is. Jolly pakt z’n mobieltje erbij en laat foto’s zien van onze paspoorten en een foto waar haantje met mij aan tafel zit te eten!! Yes zegt hij er nog bij “I know you like chicken so we have a chicken bbq”. Nu snap ik waarom het inchecken zo snel ging, ik heb geen enkel formulier hoeven invullen geen paspoort hoeven tonen!!
De broers adviseren ons de dag erop naar hun buitenlandgoed te gaan en dus vertrekken we de volgende dag naar het buitenverblijf van de maharadja.
Dat bezoek is zeker bijzonder, dit verblijf wordt beheerd door een aantal broers. Ze wonen in een nabij gelegen dorpje met z’n eenendertigen in een aantal huisjes bij elkaar. We krijgen thee aangeboden en krijgen een inkijkje in hun woningen. Dichter bij een Indiase familie zijn we nog nog niet geweest. De aangeboden lunch is heerlijk. Voor we vertrekken is er nog een ouderwetse foto sessie, iedereen poseert netjes en je kunt een speld horen vallen. Meerdere camera’s meerdere settings...we blijven geduldig!!
We bezoeken nog een marktje waar ik nog met veel mensen op de foto moet (ik blijf mezelf hoor). Er is 1 jochie die vraagt of ie een foto mag maken. Tuurlijk, dan krijgt hij een telefoontje en ben ik “uit beeld”, ik loop door, het gesprek is blijkbaar kort “ hey sir picture”. Geduldig ga ik met um op de foto.
We rijden terug naar “ons” paleis waar ik te horen krijg dat we kaartjes voor Patti Smith hebben, dank zwager!!!