Jaws (Vorige link lijkt niet te werken)

Maandag ochtend verlaten we het Torarica hotel. Het was nog vroeg en ook dit keer worden we weer blootgesteld aan een groep andere touristen. We hebben de situatie van de man met de lange benen en de blonde bimbo nog een keer de revue laten passeren en komen tot de conclusie dat we niet nog een keer zonder "goede morgen" een busje kunnen binnen stappen en dus klonk er zes keer een bijna glijerig "goede morgen" bij binnenkomst in het busje.
We verlaten Paramaribo al snel over de Wijdenbosch brug. Op naar Warappakreek een gebied met veel plantages uit vervlogen tijden, echter veel van deze plantages zijn niet meer in gebruik en inmiddels overwoekerd. Er is er nog eentje in gebruik, voor de koffie teelt. Men heeft een deel van het mangrove bos weer toegankelijk gemaakt door een smalle doorgang te maken door het mangrove bos. Daar is men 7 maanden mee bezig geweest.
We verlaten het busje en nemen plaats in een korjaal met de Yamaha aandrijving. De bootsman is het evenbeeld van Jaws uit James Bond! Deze Jaws heeft een gapend gat in z'n voorgebit en als hij z'n mond verder open trekt zie je ook nog ergens wat goud zitten. Dit "lachebekje" gaat ons door de smalle doorgang van de Warappakreek varen.

De tocht door de Warappakreek is mooi maar ja mangrovebos is mangrovebos en gaat wel vlot vervelen. Er worden ons de locaties van de oude plantages getoond en we stappen zelfs even uit de boot om daadwerkelijk wat restanten van de plantage te bekijken. Er liggen nog wat oude verroestte machine onderdelen waaraan je kunt zien dat het een suikerrietplantage is geweest. Bij terugkomst zit Jaws keurig in z'n bootje te wachten. We varen door en bereiken na een uurtje varen de Oceaan. We stappen wederom even uit en strekken de benen en maken wat foto's. Het is tijd voor de weg terug en we stappen weer bij Jaws aan boord. Jaws trekt het gas van z'n Yamaha flink open. We kijken uit naar dieren het wemelt er van in het mangrove bos. Op de heenweg alleen wat vogels gezien maar ze echt bekijken is lastig, Jaws z'n boot heeft een afdakje dat ons beschermt tegen de zon. Het gevolg is dat alleen mensen voorin de boot goed alles kunnen zien, de rest moet het doen met het uitzicht vanaf de zijkanten. Al snel ziet iemand voor in de boot een klein geel aapje. Jaws neemt even wat gas terug maar van stoppen is geen sprake...Een brulaap!! Jaws houdt het gas erop en gast rustig door het mangrovebos heen. Dan balt Anna onze reisleidster haar vuist het teken voor Jaws om te stoppen!! Ze heeft een luiaard gezien. Jaws gast onverdroten door, die Luiaard intresseert hem geen zier, het eindpunt wil hij halen en wel zo snel mogelijk. De verhoudingen op de boot zijn duidelijk Anna heeft niets in de melk de brokkelen, op de boot bepaalt Jaws of en wanneer er gestopt word. Bij het eindpunt kijk ik Jaws aan en vertel hem dat er geen fooi in zit voor hem en dat als dit z'n manier van omgaan met touristen is hij nooit een fatsoenlijke fooi zal krijgen ook. Het maakt geen indruk volgens mij heeft hij andere bijverdiensten....
Het doel was om te blijven slapen op de plantage, echter voor 3 stellen heeft men 2 huisjes beschikbaar. De huisjes zijn niet echt geschikt voor 4 personen en dus vatten we het plan op om dan maar terug te gaan naar Paramaribo. Na wat geharrewar besluiten we terug te keren naar hotel Torarica, het hotel met schone bedden goed sanitair en airco. Het is niet aanlokkelijk meer om in basic kamers te verblijven en zo sluiten we tegen achten onverwacht ons dagje Warappakreek af in hotel Torarica.